The Katherine Outback Experience

Ondertussen zit ons verblijf op de Katherine Outback Experience er ook weer op. In het begin was het even zoeken wat we precies moesten doen, aangezien onze cowboy Tom niet altijd even duidelijk was met zijn uitleg. Ons takenpakket bestond vooral uit; honden eten geven en trainen, omheining controleren, paarden wassen en vooral losgebroken paarden vangen. Dit werd vervolgens gemeld aan Tom, die er dan uiteindelijk… niets aandeed. Waardoor we elke dag paardjes konden vangen. Dit waren meestal dan ook nog eens paarden die wild waren, en niet altijd wilden luisteren, met alle gevolgen van dien. Kortom we hebben hier zowel honden-als paardenfluisteraar gespeeld.

Ook was er het evenement Field Day, waar alles goed verliep, dankzij onze steun en hulp natuurlijk ;-). Enkele uurtjes waren we niet aanwezig, waarop onze cowboy van zijn paard gevallen is, met gekneusde/gebroken ribben als gevolg. Ofja dit was toch onze vaststelling, aangezien de outbackmannen niet naar de dokter (durven) gaan. Op deze beurs hebben we ook de gekste dingen gezien. Zoals een quad uitgerust met een geweer, helikopters om te gaan vissen in de vrije tijd (gekke mensen) en traktors die uitgerust waren gelijk legertanks. De oudere mensen verplaatsten zich op dit event met een golfkarretje, aangezien het terrein niet altijd even gemakkelijk was. En ook ons Renke hoorde die dag bij deze groep. Om Field Day af te sluiten, zijn we getrakteerd op pizza.

S'avonds heeft Renke ook mogen meehelpen met het driven (het longeren met 2 teugels) van de paarden. Aangezien ik totaal geen ervaring heb met paarden, leek het mij een goed idee om dit vanop afstand te bekijken. Op het einde heb ik dan toch onder toezicht (van Renke en Tom) een beetje mogen proberen. En nee het paard is niet met mij gaan lopen. Eigenlijk was ik gewoon een natuurtalent ;-) (stiekem was het paard gewoon al stikop gemaakt door Renke, waardoor ik niet al teveel meer moest doen). Na al dit harde werk, hadden we natuurlijk ook vrije tijd. Zo zijn we naar de hotsprings geweest in Katherine. Voor de verandering is Renke hier niet als een rode kreeft teruggekomen, factor 50 doet echt wonderen! Daarnaast hebben we thuis ook het zwembad zuiver gemaakt. Dit gebeurde gewoon met emmers ipv een pomp. Zoals al eerder vermeld, spieren krijgen we hier echt wel! Tegen de avond was het zwembad terug in orde, en konden we genieten van een verfrissende duik onder de prachtige sterrenhemel.

Voor de mensen die het niet geloven, ze vinden ons hier echte “legends”. Telkens we een taak tot een goed einde gebracht hebben, krijgen we te horen “you’re legends”. Zalig gewoon.

Onze eerste slang hebben we hier ook gezien.. Het was een bruin giftig exemplaar. Dit was op een plaats waar we dagelijks passeerden op onze slippers. Tom (onze held!) heeft de slang doodgeslagen met een stok.

De voorlaatste dag zijn we naar Nitmiluk National Park geweest, om te kanoën. Ik zat gelukkig bij Renke in de kano, waardoor ik niet veel heb moeten roeien. Ook hier zaten de welgekende freshies. Op de terugweg van onze kanotrip, was er een grote bosbrand aan de rand van de gorge uitgebroken. Hierdoor moesten we door de rook peddelen, ook een ervaring op zich.

Maandagavond vertrekken we richting Alice Springs, om de Rock Tour te doen. Woepie! Daarna gaan we terug naar de bewoonde wereld, nl. Perth. Wat we hier in Katherine vooral gaan missen, zijn onze stoere waakhonden Mowie en Sophie. Echte killerdogs! Als zij voor onze deur zitten, komt er niemand ongemerkt onze kamer binnen!